فروش سازه های فولادی طرح در مدل های مختلف

ظرفیت حمل:
تمرین نشان داده است که هر چه نیرو بیشتر باشد، تغییر شکل عضو فولادی بیشتر است. با این حال، زمانی که نیرو بیش از حد زیاد باشد، اعضای فولادی دچار شکستگی یا تغییر شکل پلاستیکی شدید و قابل توجهی می‌شوند که بر کار عادی سازه مهندسی تأثیر می‌گذارد. به منظور اطمینان از عملکرد طبیعی مصالح و سازه های مهندسی تحت بار، لازم است که هر یک از اعضای فولادی دارای ظرفیت باربری کافی باشد که به آن ظرفیت باربری نیز می گویند. ظرفیت باربری عمدتاً با استحکام کافی، سفتی و پایداری عضو فولادی اندازه گیری می شود.

قدرت کافی
استحکام به توانایی یک جزء فولادی برای مقاومت در برابر آسیب (شکستگی یا تغییر شکل دائمی) اشاره دارد. به این معنا که هیچ شکست تسلیم یا شکست در زیر بار رخ نمی دهد و توانایی کار ایمن و مطمئن تضمین می شود. استحکام یک نیاز اساسی است که همه اعضای باربر باید آن را برآورده کنند، بنابراین تمرکز یادگیری نیز می باشد.

سفتی کافی
سختی به توانایی یک عضو فولادی در مقاومت در برابر تغییر شکل اشاره دارد. اگر عضو فولادی پس از تحت فشار قرار گرفتن دچار تغییر شکل بیش از حد شود، حتی اگر آسیب ندیده باشد، به درستی کار نخواهد کرد. بنابراین، عضو فولادی باید دارای سختی کافی باشد، یعنی هیچ گونه شکست سختی مجاز نیست. الزامات سختی برای انواع مختلف اجزاء متفاوت است و استانداردها و مشخصات مربوطه باید هنگام اعمال مورد توجه قرار گیرد.

ثبات
پایداری به توانایی یک جزء فولادی برای حفظ شکل (حالت) تعادل اولیه خود تحت تأثیر نیروی خارجی اشاره دارد.
از دست دادن پایداری پدیده ای است که عضو فولادی با افزایش فشار تا حد معینی به طور ناگهانی شکل تعادل اولیه را تغییر می دهد که از آن به عنوان ناپایداری یاد می شود. برخی از اعضای دیواره نازک فشرده نیز ممکن است به طور ناگهانی شکل تعادل اولیه خود را تغییر دهند و ناپایدار شوند. بنابراین، این قطعات فولادی باید توانایی حفظ فرم تعادل اولیه خود را داشته باشند، یعنی پایداری کافی برای اطمینان از عدم پایداری و آسیب در شرایط استفاده مشخص شده داشته باشند.
ناپایداری میله فشار عموماً به طور ناگهانی رخ می دهد و بسیار مخرب است، بنابراین میله فشار باید از ثبات کافی برخوردار باشد.
به طور خلاصه، برای اطمینان از کار ایمن و قابل اطمینان اعضای فولادی، اعضا باید دارای ظرفیت باربری کافی، یعنی استحکام، سختی و پایداری کافی باشند که سه شرط اساسی برای اطمینان از کار ایمن قطعات است.

ساخت فلز عبارت است از ایجاد سازه های فلزی با فرآیندهای برش، خمش و مونتاژ. این یک فرآیند ارزش افزوده است که شامل ایجاد ماشین‌ها، قطعات و سازه‌ها از مواد خام مختلف است.

ساخت فلز معمولا با نقشه هایی با ابعاد و مشخصات دقیق شروع می شود. کارگاه های تولیدی توسط پیمانکاران، OEM ها و VAR ها استخدام می شوند. پروژه های معمولی شامل قطعات سست، قاب های سازه ای برای ساختمان ها و تجهیزات سنگین و پله ها و نرده های دستی است.