انبار/کارگاه ساختمانی سازه های فولادی پیش ساخته سفارشی پیش مهندسی برای ساخت و ساز صنعتی

مزیت:
سیستم اجزای فولادی دارای مزایای جامع وزن سبک، ساخت کارخانه، نصب سریع، چرخه ساخت و ساز کوتاه، عملکرد لرزه ای خوب، بازیابی سریع سرمایه گذاری و آلودگی کمتر محیطی است. در مقایسه با سازه‌های بتن آرمه، دارای مزایای منحصربفردی از سه بعد توسعه است که در گستره جهانی به‌ویژه در کشورهای توسعه‌یافته و مناطق توسعه‌یافته، قطعات فولادی به‌طور معقول و گسترده در زمینه مهندسی ساختمان مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

ظرفیت حمل:
تمرین نشان داده است که هر چه نیرو بیشتر باشد، تغییر شکل عضو فولادی بیشتر است. با این حال، زمانی که نیرو بیش از حد زیاد باشد، اعضای فولادی دچار شکستگی یا تغییر شکل پلاستیکی شدید و قابل توجهی می‌شوند که بر کار عادی سازه مهندسی تأثیر می‌گذارد. به منظور اطمینان از عملکرد طبیعی مصالح و سازه های مهندسی تحت بار، لازم است که هر یک از اعضای فولادی دارای ظرفیت باربری کافی باشد که به آن ظرفیت باربری نیز می گویند. ظرفیت باربری عمدتاً با استحکام کافی، سفتی و پایداری عضو فولادی اندازه گیری می شود.

قدرت کافی
استحکام به توانایی یک جزء فولادی برای مقاومت در برابر آسیب (شکستگی یا تغییر شکل دائمی) اشاره دارد. به این معنا که هیچ شکست تسلیم یا شکست در زیر بار رخ نمی دهد و توانایی کار ایمن و مطمئن تضمین می شود. استحکام یک نیاز اساسی است که همه اعضای باربر باید آن را برآورده کنند، بنابراین تمرکز یادگیری نیز می باشد.

سفتی کافی
سختی به توانایی یک عضو فولادی در مقاومت در برابر تغییر شکل اشاره دارد. اگر عضو فولادی پس از تحت فشار قرار گرفتن دچار تغییر شکل بیش از حد شود، حتی اگر آسیب ندیده باشد، به درستی کار نخواهد کرد. بنابراین، عضو فولادی باید دارای سختی کافی باشد، یعنی هیچ گونه شکست سختی مجاز نیست. الزامات سختی برای انواع مختلف اجزاء متفاوت است و استانداردها و مشخصات مربوطه باید هنگام اعمال مورد توجه قرار گیرد.

ثبات
پایداری به توانایی یک جزء فولادی برای حفظ شکل (حالت) تعادل اولیه خود تحت تأثیر نیروی خارجی اشاره دارد.
از دست دادن پایداری پدیده ای است که عضو فولادی با افزایش فشار تا حد معینی به طور ناگهانی شکل تعادل اولیه را تغییر می دهد که از آن به عنوان ناپایداری یاد می شود. برخی از اعضای دیواره نازک فشرده نیز ممکن است به طور ناگهانی شکل تعادل اولیه خود را تغییر دهند و ناپایدار شوند. بنابراین، این قطعات فولادی باید توانایی حفظ فرم تعادل اولیه خود را داشته باشند، یعنی پایداری کافی برای اطمینان از عدم پایداری و آسیب در شرایط استفاده مشخص شده داشته باشند.