طرح‌های انبار صنعتی برای کارگاه سازه‌های فلزی ساخته شده

ساختمان سازه فلزی
۱. نقش تکیه‌گاه بین ستونی: تضمین پایداری کلی و سختی طولی قاب ساختمان کارخانه؛ به عنوان تکیه‌گاه جانبی برای ستون برای تعیین طول محاسبه‌شده ستون خارج از صفحه قاب؛ مقاومت در برابر بارهای افقی طولی تیز از ساختمان کارخانه، عمدتاً بارهای باد
اصل طراحی: هنگام استفاده از فولاد گرد ضربدری به عنوان یک تکیه‌گاه انعطاف‌پذیر، اصل این است که فولاد گرد باید سفت شود (میزان سفت شدن فولاد گرد منوط به سختی خاصی در خارج از صفحه است) تا بتواند نیروهای افقی طولی را به طور کامل منتقل کند. البته، اگر کشیده نشود، این امر بر سختی و پایداری کلی سازه تأثیر می‌گذارد. اینکه چند تکیه‌گاه در یک واحد سازه‌ای نصب می‌شود، توسط نیروی افقی طولی، قطر میلگرد فولادی و اصل چیدمان تعیین می‌شود. اندازه فولاد گرد توسط بار تحمل شده توسط تکیه‌گاه تعیین می‌شود. نکته‌ای که باید روشن شود این است که مشخصات هیچ محدودیتی در نسبت لاغری فولاد گرد کشیده شده ندارد (تا زمانی که ظرفیت تحمل کششی رعایت شود، نیازی به بررسی نسبت لاغری نیست).

۵. لیانگ
اجزایی که توسط تکیه گاه ها پشتیبانی می شوند و عمدتاً نیروهای جانبی و نیروهای برشی را تحمل می کنند و تغییر شکل اصلی آنها خمش است، تیر نامیده می شوند.
۱. از نقطه نظر عملکردی، تیرهای سازه‌ای مانند تیرهای فونداسیون و تیرهای قاب وجود دارند (تیرهای قاب (KL) به تیرهایی اطلاق می‌شوند که در دو انتها به ستون‌های قاب (KZ) متصل هستند، یا در دو انتها به دیوارهای برشی متصل هستند اما نسبت دهانه به ارتفاع تیرها کمتر از ۵ متر نیست و غیره، همراه با اجزای عمودی مانند ستون‌ها و دیوارهای باربر، یک سیستم سازه فضایی را تشکیل می‌دهند؛ تیرهای سازه‌ای مانند تیرهای حلقه‌ای، نعل درگاه‌ها، تیرهای اتصال و غیره وجود دارند که به عنوان سازه‌های مقاوم در برابر ترک، مقاوم در برابر زلزله و پایدار عمل می‌کنند. اثر جنسی. (تیرهای کلاف، تیرهای اتصالی هستند که اعضای سازه‌ای را به هم متصل می‌کنند. عملکرد آنها افزایش یکپارچگی سازه است. تیرهای کلاف عمدتاً نقش اتصال قاب‌های منفرد را برای افزایش سختی جانبی یا طولی ساختمان ایفا می‌کنند. علاوه بر تیرهای کلاف، بارهای دیگری را به جز بار ثقلی خود و بار دیوار جداکننده بالایی تحمل نمی‌کنند).
۲. با توجه به فرم مقطع، تیرها را می‌توان به موارد زیر تقسیم کرد: تیرهای مقطع مستطیلی، تیرهای مقطع T شکل، تیرهای مقطع عرضی شکل، تیرهای مقطع I شکل، تیرهای مقطع U شکل، تیرهای مقطع شکاف‌دار و تیرهای مقطع نامنظم.
۳. تیرها را می‌توان بر اساس موقعیت مکانی‌شان در قسمت‌های مختلف خانه به موارد زیر تقسیم کرد: تیرهای سقف، تیرهای کف، تیرهای قاب زیرزمینی و تیرهای فونداسیون. (تیرهای سقف به اجزای سازه‌ای اصلی در سازه سقف اشاره دارند که فشار ناشی از تیرهای سقف و پنل‌های سقف را تحمل می‌کنند.)
۶. پرلین‌ها:
پرلین‌های اصلی به ستون‌ها و تیرهای سازه‌ای سقف و دیوار خارجی متصل و نصب می‌شوند و پرلین‌های ثانویه برای اتصال پنل‌های سقف و پنل‌های دیوار خارجی به سازه اصلی استفاده می‌شوند. ساختمان‌های سازه‌ای فولادی مدرن عموماً از فولاد C/Z شکل استفاده می‌کنند. فولاد Z شکل به عنوان پرلین خانه استفاده می‌شود که ظرفیت باربری بهتری دارد و یک جزء نگهدارنده داخلی سازه فولادی است. پرلین‌های اصلی به ستون‌ها و تیرهای سازه‌ای سقف و دیوار خارجی متصل و نصب می‌شوند و پرلین‌های ثانویه برای اتصال پنل‌های سقف و سایدینگ به سازه پایه استفاده می‌شوند.
7. پشتیبانی از پورلین:
نصب تکیه‌گاه‌های پرلین در انتهای پرلین‌های با تکیه‌گاه ساده یا در همپوشانی پرلین‌های پیوسته می‌تواند به طور موثری از کج شدن یا پیچ خوردن پرلین‌ها در محل تکیه‌گاه‌ها جلوگیری کند. تکیه‌گاه‌های پرلین اغلب از فولاد نبشی یا صفحات فولادی ساخته می‌شوند. ارتفاع صفحات عمودی حدود ¾ ارتفاع است و آنها با پیچ به پرلین‌ها متصل می‌شوند.