اخبار - تعدیل قیمت حمل و نقل دریایی در صنعت فولاد

اخیراً، به دلیل بهبود اقتصاد جهانی و افزایش فعالیت‌های تجاری، نرخ حمل و نقل برای صادرات محصولات فولادی در حال تغییر است. محصولات فولادی، سنگ بنای توسعه صنعتی جهانی، به طور گسترده در بخش‌های کلیدی مانند ساخت و ساز، خودرو و تولید ماشین‌آلات مورد استفاده قرار می‌گیرند. در زمینه تجارت جهانی، حمل و نقل محصولات فولادی در درجه اول به دلیل مزایای حجم زیاد، هزینه‌های واحد پایین و مسافت‌های طولانی حمل و نقل، به حمل و نقل دریایی متکی است. با این حال، در سال‌های اخیر، تعدیل‌های مکرر در نرخ حمل و نقل فولاد به طور قابل توجهی بر تولیدکنندگان فولاد، بازرگانان، شرکت‌های پایین‌دستی و در نهایت ثبات زنجیره تأمین جهانی فولاد تأثیر گذاشته است. بنابراین، تجزیه و تحلیل عمیق عوامل مؤثر بر این تعدیل‌ها، تأثیر آنها و استراتژی‌های پاسخ مربوطه برای همه ذینفعان این صنعت از اهمیت عملی بالایی برخوردار است.

سیاست‌های تجارت جهانی و عوامل ژئوپلیتیکی به طور فزاینده‌ای بر هزینه‌های حمل و نقل فولاد تأثیر می‌گذارند. از یک سو، تغییرات در سیاست‌های تجاری، مانند تعدیل تعرفه‌های واردات و صادرات فولاد، اجرای سهمیه‌های تجاری و آغاز تحقیقات ضد دامپینگ و عوارض جبرانی، می‌تواند مستقیماً بر حجم تجارت فولاد تأثیر بگذارد و به نوبه خود، تقاضا برای هزینه‌های حمل و نقل را تغییر دهد. به عنوان مثال، اگر یک کشور بزرگ واردکننده فولاد، تعرفه‌های واردات فولاد خود را افزایش دهد، واردات فولاد آن کشور ممکن است کاهش یابد و منجر به کاهش تقاضای حمل و نقل در مسیرهای مربوطه و به طور بالقوه کاهش هزینه‌های حمل و نقل شود. از سوی دیگر، درگیری‌های ژئوپلیتیکی، تنش‌های منطقه‌ای و تغییرات در روابط بین‌الملل می‌تواند عملکرد عادی مسیرهای حمل و نقل اقیانوسی را مختل کند. به عنوان مثال، بسته شدن برخی از مسیرهای کلیدی حمل و نقل به دلیل درگیری‌های ژئوپلیتیکی می‌تواند شرکت‌های حمل و نقل را مجبور به انتخاب مسیرهای جایگزین طولانی‌تر کند، زمان و هزینه‌های حمل و نقل را افزایش دهد و در نهایت منجر به افزایش قیمت حمل و نقل شود.

تاجران فولاد به عنوان واسطه بین شرکت‌های فولاد و مشتریان پایین‌دستی، به شدت نسبت به تعدیل نرخ‌های حمل و نقل دریایی حساس هستند. از یک سو، افزایش نرخ‌های حمل و نقل دریایی هزینه‌های تدارکات را برای تاجران فولاد افزایش می‌دهد. تاجران فولاد برای حفظ حاشیه سود خود باید قیمت فولاد را افزایش دهند که این امر به طور بالقوه رقابت‌پذیری محصول آنها را کاهش داده و بر فروش تأثیر می‌گذارد. از سوی دیگر، نوسان نرخ‌های حمل و نقل دریایی نیز ریسک‌های عملیاتی را برای تاجران فولاد افزایش می‌دهد. به عنوان مثال، اگر نرخ‌های حمل و نقل دریایی در طول فرآیند واردات به طور غیرمنتظره‌ای افزایش یابد، هزینه‌های واقعی تاجر از بودجه فراتر می‌رود و اگر قیمت‌های بازار متناسب با آن افزایش نیابد، تاجر با ضرر مواجه خواهد شد. علاوه بر این، تعدیلات حمل و نقل دریایی می‌تواند بر چرخه‌های معاملات تاجران فولاد تأثیر بگذارد. هنگامی که نرخ‌های حمل و نقل دریایی بالا هستند، برخی از مشتریان ممکن است سفارشات را به تعویق بیندازند یا لغو کنند که این امر زمان معاملات را طولانی‌تر کرده و هزینه‌های سرمایه را افزایش می‌دهد.

شرکت‌های فولاد باید تحقیقات و تحلیل خود را در مورد بازار حمل و نقل دریایی تقویت کنند، یک مکانیسم جامع نظارت و هشدار اولیه بر حمل و نقل دریایی ایجاد کنند و به سرعت روندهای در حال تغییر حمل و نقل دریایی را درک کنند تا بتوانند برنامه‌های تولید و فروش را به موقع تنظیم کنند.