پایداری قطارهایی که با سرعت بالا حرکت می‌کنند را برآورده کند، با رینگ‌های چرخ هماهنگ باشد و در برابر تغییر شکل ناشی از انحراف به بهترین شکل مقاومت کند. نیرویی که توسط یک قطار با مقطع عرضی بر روی ریل اعمال می‌شود، عمدتاً نیروی عمودی است. یک واگن قطار باری بدون بار حداقل 20 تن وزن دارد و یک قطار باری کاملاً پر می‌تواند تا 10000 تن وزن داشته باشد. با چنین وزن و فشار زیادی، خم شدن و تغییر شکل (تغییر شکل فیزیکی) برای ریل آسان است.
در طول کارکرد قطار، عمدتاً با قسمت سر ریل تماس پیدا می‌کند. از سوی دیگر، برای سایش ریل چرخ کافی است.
زمان ارسال: آوریل-02-2024