راه آهن فولادی استاندارد سفارشی GB حرفه ای، راه آهن فولادی سنگین درجه یک

مرتب سازی بر اساس وزن. نوع ریل معمولاً بر اساس وزن آن متمایز می‌شود، به عنوان مثال، ما اغلب می‌گوییم ریل ۵۰، که به وزن ریل ۵۰ کیلوگرم بر متر اشاره دارد و به همین ترتیب، ریل ۳۸، ریل ۴۳، ریل ۵۰، ریل ۶۰، ریل ۷۵ و غیره وجود دارد، البته ریل ۲۴، ریل ۱۸ نیز وجود دارد، اما این قدیمی است. ریل‌هایی با ۴۳ ریل و بالاتر معمولاً ریل سنگین نامیده می‌شوند.

شکل مقطع عرضی ریل از یک مقطع I شکل مقاوم در برابر خمش تشکیل شده و شامل یک سر ریل، یک کمر ریل و یک کف ریل است. برای اینکه راهنمای ریل بتواند نیروهای مختلف را بهتر تحمل کند و شرایط استحکام لازم را تضمین کند، ریل راهنما باید ارتفاع کافی داشته باشد، سر و کف ریل باید مساحت و ارتفاع کافی داشته باشند و کمر و کف ریل نباید خیلی نازک باشند.

به منظور تسهیل تجزیه و تحلیل آماری و تحلیل آسیب‌های راه‌آهن، آسیب‌های راه‌آهن نیاز به طبقه‌بندی دارند. با توجه به محل آسیب‌دیده بخش مسیر ریلی، وقوع آسیب و علت آسیب، به 9 نوع و 32 نوع آسیب تقسیم می‌شود که به دو رقم تقسیم می‌شوند. یک عدد ده رقمی نشان دهنده محل و وضعیت آسیب و یک عدد واحد نشان دهنده علت آسیب است.

سایش جانبی در حلقه‌های بیرونی منحنی‌های با شعاع کوچک رخ می‌دهد و یکی از انواع اصلی آسیب در قوس‌ها است. هنگامی که قطار روی یک قوس حرکت می‌کند، اصطکاک و لغزش ریل‌های چرخ ریل علت اصلی ساییدگی جانبی ریل است. هنگامی که قطار از یک قوس با شعاع کوچک عبور می‌کند، معمولاً دو نقطه تماس بین چرخ‌ها و مسیر وجود دارد و ساییدگی جانبی زیادی وجود دارد. اندازه ساییدگی جانبی را می‌توان با حاصلضرب نیروی هدایت و زاویه برخورد، یعنی ضریب سایش، بیان کرد. بهبود شرایط عبور قطارها از قوس‌ها، مانند استفاده از آج چرخ‌های فرسوده، استفاده از بوژی‌های شعاعی و غیره، سرعت ساییدگی جانبی را کاهش می‌دهد.